زندگی در شهر نگاه ها را کوتاه می کند. گاهی نیاز است که بالای کوهی یا به دشتی رویم و به آن دورها نگاه کنیم. همه مان لازم داریم گاهی نیز به نقطه ای موهوم در جایی دست نیافتنی خیره شویم و «وسعت» را به معنای تمام توان چشمانمان درک کنیم.
این نوشته منو برد ب 20 سال 17سال پیش..سالهاست دیگه همچین جایی رو ندارم
پاسخ:
به آسمان نگاه کن ..
ارسال نظر
کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند. اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.